Sformalizowany, geometryczny, idealny i piękny. To zdecydowanie przymiotniki, którymi możemy określić ogród Francuski. Klasyk, który nigdy nie wychodzi z mody i zawsze znajdzie swoich zwolenników.
Wszystkim milośnikom prac ogrodowych, dla których uporządkowane i estetyczne otoczenie domu ma szczególnie znaczenie, polecamy założenie ogrodu w stylu francuskim. Oczywiście, pod warunkiem, że dysponują oni dużą ilością wolnego czasu. Nie ma bowiem możliwości stworzenia idealnego francuskiego ogrodu w krotką chwilę. Nawet jeśli zdecydujemy się na zakup dużych, uformowanych w szkółce roślin, to na równe żywopłoty, szpalery i trawniki i tak będziemy musieli poczekać. Sporo czasu zajmować nam będzie także pielęgnacja roślinności.
OD POCZĄTKU
Ogród w stylu francuskim najlepiej założyć na dużej, idealnie płaskiej przestrzeni. W takich warunkach będzie prezentował się najlepiej. Doskonale, jeśli centralne rabaty i alejki mogą być oglądane nie tylko z poziomu ziemi, lecz także z pewnej wysokości, ponieważ tylko w ten sposób widoczny będzie pełny rysunek, jaki tworzą. Dlatego też ogród w stylu francuskim doskonale będzie się prezentował przy dużej willi z balkonami, wyższych domach wielorodzinnych lub przeszklonych budynkach użyteczności publicznej.
WYZNACZAMY LINIE
Centralną osią każdego ogrodu w stylu francuskim jest główna aleja, która najczęściej jest wykonana z drobnego tłucznia w jasnym kolorze. W jej ciągu możemy zamontować ozdobną fontannę lub ustawić rzeźby. Następnie od głównej osi należy poprowadzić poprzeczne alejki, ktore rozchodząc się symetrycznie w obu kierunkach, będą wyznaczały poszczególne kwartały rabat. Im bardziej dokładny i przemyślany będzie ich rysunek, tym efekt końcowy ciekawszy.
ROŚLINNOŚĆ
Wzdłuż alejek i przejść pomiędzy poszczególnymi kwartałami warto zamontować ławki, ozdobne donice i kratki dla roślin, które dodatkowo urozmaicą przestrzeń, a także pomogą wyznaczyć poszczególne wnętrza ogrodowe. W tym samym celu obsadzamy rabaty żywopłotami ze strzyżonych roślin: bukszpanów, wyższych cisów, grabów, buków, żywotników i głogów. Pozwolą nam one stworzyć bardzo ciekawe efekty przestrzenne.
Planując umieszczenie poszczególnych roślin na rabatach, pamiętajmy, aby rośliny rozplanować piętrowo, od najniższych do najwyższych, zaczynając od rabat przy głównej alei. Ich wnętrza powinny natomiast zostać gęsto wypełnione niskimi bylinami i krzewami, które podczas kwitnienia wypełnią ogród feerią barw.
Należy mieć na uwadze także zachowanie głównych osi widokowych w ogrodzie i takie ustalenie wysokości poszczególnych żywopłotów, aby układy geometryczne były dobrze widoczne. Jako ozdobne solitery (drzewa i krzewy szczególnie eksponowane) w ogrodach francuskich zastosować należy rośliny nadające się do systematycznego, mocnego strzyżenia lub te o naturalnie geometrycznych kształtach. I tak do tworzenia topiarow, czyli rzeźb z roślin, nadadzą się te same gatunki, których użyjemy do stworzenia żywopłotów. Jako naturalne figury geometryczne możemy użyć niektórych gatunków klonów, świerków, żywotników czy katalpy.
NAJWAŻNIEJSZY JEST PLAN!
Wykorzystaj jesień i zimę na szczegółowe zaplanowanie całego ogrodu. Tutaj nie ma miejsca na przypadkowość. Musimy dokładnie przemyśleć każdy gatunek roślin i skrupulatnie zaplanować ich położenie. Co więcej, aranżując całość, powinniśmy pamiętać o tym, aby poszczególne elementy współgrały ze sobą, a powierzchnie trawników, rabat i ścieżek tworzyły ciekawy, geometryczny efekt wizualny.
MAŁA ARCHITEKTURA
Klasyczny ogród francuski to nie tylko piękne w odbiorze założenie przestrzenne. To również czas poświęcony na pielęgnację i strzyżenie roślin, które należy wykonywać kilka razy w sezonie. To też sprzątanie ścieżek i uzupełnianie ich nawierzchni, aby pozostały równe i czyste, co sprawia, że są doskonałym tłem dla zieleni roślin. To wreszcie konserwacja elementów małej architektury, które również stanowią ważny element ogrodu. W przypadku przedmiotów kamiennych, takich jak donice czy figury dekoracyjne, konieczne jest ich okresowe mycie i zabezpieczanie środkami, które sprawią, że na ich powierzchni nie będzie pojawiał się nieatrakcyjny szary czy zielony nalot. W tym wypadku warto sięgnąć po Śnieżka Beton Posadzka, który tworzy powłoki o zwiększonej odporność na ścieranie i warunki atmosferyczne. Jeśli ławki, kratki dla pnączy, podpory dla roślin wykonane są z metalu, należy co jakiś czas oczyścić je z nalotu i rdzy, a następnie zabezpieczyć specjalnym produktem antykorozyjnym, np. Śnieżką na Rdzę, która ma podwyższoną odporność na warunki atmosferyczne i duże walory dekoracyjne. W przypadku elementów drewnianych, takich jak ławki czy pergole, co jakiś czas należy oczyścić je z zabrudzeń, usunąć zniszczone powłoki lakiernicze, zabezpieczyć produktem zapewniającym pełną ochronę biologiczną drewna, np. Impregnat Ochronno-Gruntujący VIDARON, który jest skuteczną ochroną przed grzybami pleśniowymi, sinizną, grzybami powodującymi głęboki rozkład drewna oraz owadami, technicznymi szkodnikami drewna. Polecany jest jako warstwa gruntująca pod np. Lakierobejcę Ochronno-Dekoracyjną VIDARON nadającą drewnu kolor i ochronę. Takie zabiegi konserwacyjne najlepiej przeprowadzać w okresie jesiennym, aby elementy małej architektury zabezpieczyć przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, które panują zimą.
 |
Artykuł pochodzi z Dekoratorium Magazyn 2 (15) 2016. Autor: Katarzyna Wroczyńska-Kaczmarek Więcej inspirujących porad i fotografii na stronie www.dekoratorium.com |
